مطالعه اثر محیط های رشد پایه، تنظیم کننده های رشد و پکتین در ریزازدیادی ارقام گلابی (Pyrus communis L.)

هدف از اجرای این تحقیق بهببود محیط های ریزازدیادی ارقام گلابی ابت فل (Abate Fetel)، کازیر (Kaiser)، کنفرانس (Conference)، و ویلیامز (Williams) در راستای افزایش میزان پر آوری (Proliferation)، کاهش نکروز جوانه انتهایی و همچنین تولید برگ های توسعه یافته در محیط درون شیشه بود. ابتدا اثر محیط های رشد پایه MS، QL و QL تغییر یافته، غنی شده با نسبت های مختلفی از BAP، اسید جیبرلیک و پلی آمین پوترسین روی رشد و نمو دو رقم ابت فتل و کایزر بررسی شد. کاربرد محیط های رشد پایه QL و QL تغییر یافته به جای محیط پایه MS و یا افزایش سطح BAP از یک دو میلی گرم در لیتر در محیط رشد سبب افزایش معنی دار پر آوری رقم ابت فتل و بهبود کیفی ریز شا خه های هر دو رقم گردید. بررسی اثر نوع و غلظت سایتوکینین های BAP، 2ip ، زآتین و همچنین پکتین نشان داد که ترکیب دو نوع سایتوکینین BAP، 2ip همراه با %0.5 پکتین سبب افزایش پر آوریرقم کنفرانس و افزایش بقا ریز شاخه ها و توسعه برگی در هر چهار رقم گردید. زآتین همراه با BAP و یا بدون آن سبب افزایش میزان توسعه برگی و بقا ریز شاخه ها و کاهش پرآوری ارقام گردید. به طور کلی به منظور ریزازدیادی ارقام گلابی و بقا مطلو ب ریز شاخه ها، محیط رشدی مشتمل بر نمک های پایه QL تغییر یافته، غنی شده با %3 ساکاروز، 1 میلی گرم در لیتر BAP ، 1 میلی گرم در لیتر %0.5 2ipTپکتین و %0.6 آگار قابل توصیه می باشد.